ਅੱਜ-ਕੱਲ੍ਹ ਦੇ ਜ਼ਮਾਨੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਜਿੱਥੇ ਬੱਚੇ ਮਾਂ-ਬਾਪ ਨੂੰ ਬੋਝ ਸਮਝਦੇ ਹਨ, ਉੱਥੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਗੁਪਤਾ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਦੇਖੇ ਹੋਏ ਸੁਪਨੇ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਦਿਨ ਰਾਤ ਮਿਹਨਤ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ।

ਐਮ ਬੀ ਏ ਫਾਇਨਾਂਸ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਰ ਚੁੱਕੀ ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਦਾ ਬਚਪਨ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਨੰਗਲ ਇਲਾਕੇ ਵਿੱਚ ਬੀਤਿਆ। ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਦੇ ਪਿਤਾ ਬਦਰੀਦਾਸ ਬੰਸਲ ਬਿਜਲੀ ਵਿਭਾਗ, ਭਾਖੜਾ ਡੈਮ ਵਿੱਚ ਨਿਯੁਕਤ ਸਨ, ਜੋ ਕਿ ਨੌਕਰੀ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਖੇਤੀ ਦੇ ਸ਼ੌਂਕ ਨੂੰ ਵੀ ਪੂਰਾ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ। ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਕੋਲ ਘਰ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਜ਼ਮੀਨ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਦੀ ਖੇਤੀ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਬਾਰ੍ਹਾਂ ਸਾਲ ਨੰਗਲ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦਾ ਤਬਾਦਲਾ ਪਟਿਆਲੇ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਸਾਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਪਟਿਆਲੇ ਆ ਕੇ ਰਹਿਣ ਲੱਗ ਗਿਆ। ਇੱਥੇ ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਕਾਫੀ ਜ਼ਮੀਨ ਖਾਲੀ ਸੀ ਜਿਸ ‘ਤੇ ਉਹ ਖੇਤੀ ਕਰਨ ਲੱਗ ਗਏ। ਇਸਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣਾ ਘਰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਸੰਗਰੂਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਲਾਟ ਖਰੀਦ ਲਿਆ।

ਬਦਰੀਦਾਸ ਜੀ ਬਿਜਲੀ ਵਿਭਾਗ ਵਿੱਚੋਂ ਬਤੌਰ ਚੀਫ਼ ਇੰਜੀਨਿਅਰ ਰਿਟਾਇਰ ਹੋਏ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਦੇ ਮਾਤਾ ਜੀ (ਵੀਨਾ ਬੰਸਲ) ਕੈਂਸਰ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ਨਾਲ ਲੜਦੇ-ਲੜਦੇ ਉਹ ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਅਲਵਿਦਾ ਕਹਿ ਗਏ।

ਵੀਨਾ ਬੰਸਲ ਜੀ ਦੇ ਦੇਹਾਂਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਸ ਸਦਮੇ ਤੋਂ ਉੱਭਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਦੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਨੇ ਆਪਣਾ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਧਿਆਨ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ‘ਤੇ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਸੰਗਰੂਰ ਵਿੱਚ ਘਰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਜੋ ਪਲਾਟ ਖਰੀਦਿਆ ਸੀ, ਉਸਦੇ ਆਸ-ਪਾਸ ਕੋਈ ਘਰ ਨਹੀਂ ਅਤੇ ਬਾਜ਼ਾਰ ਵੀ ਕਾਫੀ ਦੂਰ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਉਸ ਜਗ੍ਹਾ ਦੀ ਸਫ਼ਾਈ ਕਰਵਾ ਕੇ ਉੱਥੇ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਦੀ ਖੇਤੀ ਕਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। 10 ਸਾਲ ਤੱਕ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਕਾਫੀ ਤਜ਼ਰਬਾ ਹਾਸਿਲ ਕੀਤਾ। ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਲੈ ਕੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਪਰ ਹੁਣ ਬਦਰੀਦਾਸ ਜੀ ਖੇਤੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਿੱਤੇ ਦੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਅਪਨਾਉਣ ਦਾ ਮਨ ਬਣਾ ਲਿਆ।

ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸਿਹਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ਤਾਂ ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਦਾ ਮਨ ਬਣਾ ਲਿਆ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਦਾ ਖੇਤੀ ਵਿੱਚ ਰੁਝਾਨ ਹੋਰ ਵੱਧ ਗਿਆ।

ਪਹਿਲਾਂ ਉਹ ਪੰਜਾਬ ਐਗਰੋ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਪਰ ਪਿਤਾ ਦੀ ਸਿਹਤ ਖਰਾਬ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਕੰਮ ਥੋੜ੍ਹਾ ਘੱਟ ਗਿਆ। ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਨੂੰ ਮਲਾਲ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਪੰਜਾਬ ਐਗਰੋ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਕੰਮ ਚੰਗਾ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਸਾਮਾਨ ਵੀ ਵਿੱਕ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 4-5 ਕਿਸਾਨਾਂ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਸੰਗਰੂਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਦੁਕਾਨ ਖੋਲ੍ਹੀ ਗਈ, ਪਰ ਕੁੱਝ ਕਮੀਆਂ ਕਰਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦੁਕਾਨ ਬੰਦ ਕਰਨੀ ਪਈ।

ਹੁਣ ਉਹਨਾਂ ਦਾ 4 ਏਕੜ ਦਾ ਫਾਰਮ ਸੰਗਰੂਰ ਵਿੱਚ ਹੈ, ਪਰ ਫਾਰਮ ਦੀ ਜ਼ਮੀਨ ਠੇਕੇ ‘ਤੇ ਲਈ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਹ ਹਾਲੇ ਤੱਕ ਫਾਰਮ ਦਾ ਰਜਿਸਟ੍ਰੇਸ਼ਨ ਨਹੀਂ ਕਰਵਾ ਸਕੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਜਿਹਨਾਂ ਦੀ ਉਹ ਜ਼ਮੀਨ ਹੈ ਉਹ ਇਸ ਸਭ ਲਈ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ ਹਨ।

ਪਹਿਲਾਂ-ਪਹਿਲ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰਕੀਟਿੰਗ ਵਿੱਚ ਦਿੱਕਤ ਆਈ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਸਦਕਾ ਇਸਦਾ ਹੱਲ ਵੀ ਹੋ ਗਿਆ। ਹੁਣ ਉਹ ਆਪਣਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਮਾਂ ਖੇਤੀ ਨੂੰ ਦੇਣ ਲੱਗੇ ਹਨ। ਉਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜੈਵਿਕ ਖੇਤੀ ਕਰਦੇ ਹਨ।

ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ਐਗਰੀਕਲਚਰ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਲੁਧਿਆਣਾ ਤੋਂ ਬਿਸਕੁਟ ਅਤੇ ਸਕੁਐਸ਼ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਟ੍ਰੇਨਿੰਗ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਮਧੂ-ਮੱਖੀ ਪਾਲਣ ਦੀ ਟ੍ਰੇਨਿੰਗ ਵੀ ਲਈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਕੁੱਝ ਸਿੱਖਣ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ।

ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਦੇ ਪਤੀ ਕੁਲਦੀਪ ਗੁਪਤਾ, ਜੋ ਇੱਕ ਆਰਕੀਟੈਕਟ ਹਨ, ਦੇ ਕਾਫੀ ਸਾਰੇ ਦੋਸਤ ਅਤੇ ਜਾਣ-ਪਹਿਚਾਣ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਦੁਆਰਾ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਉਤਪਾਦ ਹੀ ਖਰੀਦਦੇ ਹਨ।

ਇਹ ਸਭ ਉਤਪਾਦ ਬਣਾਉਣ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਮਧੂ-ਮੱਖੀ ਪਾਲਣ ਅਤੇ ਪੋਲਟਰੀ ਦਾ ਕੰਮ ਵੀ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਦੇ ਪਤੀ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਸਾਥ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।

ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਸਾਮਾਨ ਲੈ ਕੇ ਵੇਚਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਸਾਮਾਨ ਲੈ ਸਕਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਜੋ ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਧਿਆਨ ਕੁਆਲਿਟੀ ਵਧਾਉਣ ਵੱਲ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕਰ ਸਕਣ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਪੂਰਾ ਕਰ ਸਕਣ।