ਕਿਵੇਂ ਇੱਕ ਪੜ੍ਹੇ ਲਿਖੇ ਨੌਜਵਾਨ ਨੇ ਸਾਬਿਤ ਕੀਤਾ ਕਿ ਆਰਗੈਨਿਕ ਖੇਤੀ ਕਰਕੇ ਵੀ ਮੁਨਾਫ਼ਾ ਲਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ

ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਵੀ ਕਿਸੇ ਦੁਆਰਾ ਬੋਲੀ ਗਈ ਗੱਲ ਉੱਤੇ ਅਮਲ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਬੇਸ਼ੱਕ ਉਹ ਗੱਲ ਸਾਡੇ ਭਲਾਈ ਲਈ ਹੀ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ ਪਰ ਉਸ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਬਹੁਤ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਜਾ ਕੇ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਕਿਸੇ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਹਾਸੇ ਵਿੱਚ ਹੀ ਬੋਲੀ ਗਈ ਗੱਲ ਉੱਤੇ ਅਮਲ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਖੇਤੀ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਨੂੰ ਬਦਲ ਲੈਣਾ, ਕਿਸੇ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅਤੇ ਕੀ ਪਤਾ ਇੱਕ ਦਿਨ ਉਹ ਉਸਦੀ ਕਾਮਯਾਬੀ ਦਾ ਤਾਜ ਬਣ ਕੇ ਸਿਰ ‘ਤੇ ਸਜ ਜਾਵੇਗਾ।

ਇਸ ਸਟੋਰੀ ਦੇ ਰਾਹੀਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਨ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਰਗੈਨਿਕ ਖੇਤੀ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਨੂੰ ਅਪਣਾ ਕੇ ਅਤੇ ਫ਼ੂਡ ਪ੍ਰੋਸੈਸਿੰਗ ਕਰਕੇ ਮੰਡੀਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਲੈ ਕੇ ਆਏ ਕਿ ਗ੍ਰਾਹਕਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹੋਂ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਉਤਪਾਦਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਸੰਸਾ ਕੀਤੀ ਗਈ, ਜੋ ਕਿ ਉਦੋਂ ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਜੋ ਪਟਿਆਲਾ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਵੱਲੋਂ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਕਾਰੋਬਾਰ ਸੀ ਜੋ ਅੱਜ ਪੂਰੇ ਪੰਜਾਬ, ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ,ਹਰਿਆਣਾ ਅਤੇ ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਫੈਲ ਗਿਆ ਹੈ।

ਅੱਜ ਕੱਲ ਦੀ ਇਸ ਭੱਜਦੌੜ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਬਿਮਾਰ ਹੋਣਾ ਇੱਕ ਆਮ ਜਿਹੀ ਗੱਲ ਹੋ ਗਈ ਹੈ ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਹੀ ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਜੀ ਜਦੋਂ ਛੋਟੇ ਹੁੰਦੇ ਬਿਮਾਰ ਹੋਏ ਜਿਸ ਦਾ ਕਾਰਨ ਅਲਰਜੀ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦਵਾਈ ਲੈਣ ਦੇ ਲਈ ਡਾਕਟਰ ਕੋਲ ਗਏ ਤਾਂ ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਦਵਾਈ ਦੇ ਕੇ ਅੱਗੋਂ ਕਿਹਾ ਕਿ “ਭਾਈ, ਕੀਟਨਾਸ਼ਕਾਂ ਸਪਰੇਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨੂੰ ਘਟਾਓ, ਜੇਕਰ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਰਾਹਤ ਪਾਉਣੀ ਹੈ।” ਇਹ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਦੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਗੱਲ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬੈਠ ਗਈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਪਰੇਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨੀ ਹੀ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤੀ।

ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਬਿਨਾਂ ਸਪਰੇਅ ਤੋਂ ਖੇਤੀ ਕਰਨ ਲੱਗੇ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕਣਕ, ਬਾਸਮਤੀ, ਸਰਸੋਂ ਅਤੇ ਦਾਲਾਂ ਜੋ ਕਿ ਇੱਕ ਏਕੜ ਵਿੱਚ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਜੋ 2014 ਵਿੱਚ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜੈਵਿਕ ਹੋ ਗਈ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖੇਤੀ ਕਰਦੇ ਬਹੁਤ ਸਮਾਂ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਤੇ ਸਾਲ 2014 ਵਿੱਚ ਹੀ ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਦੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਸਵਰਗ ਸਿਧਾਰ ਗਏ ਜਿਸ ਦਾ ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੀ ਦੁੱਖ ਹੋਇਆ ਕਿਉਂਕਿ ਹਰ ਸਮੇਂ ਪਰਛਾਈ ਬਣ ਕੇ ਨਾਲ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਹੱਥ ਸਿਰ ਤੋਂ ਸਦਾ ਦੇ ਲਈ ਉੱਠ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਘਰ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਸੰਭਾਲਣ ਵਾਲੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਸਨ, ਉਸ ਸਮੇਂ ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਆਪਣੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ।

ਜਦੋਂ ਇਹ ਘਟਨਾ ਵਾਪਰੀ ਤਾਂ ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਜੀ ਨੂੰ ਕੋਈ ਖਿਆਲ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਘਰ ਦੀ ਸਾਰੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਸੰਭਾਲਣੀ ਪੈਣੀ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਥੋੜੇ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਘਰ ਵਿੱਚ ਮਾਹੌਲ ਸਹੀ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਪੜ੍ਹਾਈ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਖੇਤੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਆ ਗਏ ਅਤੇ ਘੱਟ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਖੇਤੀ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣ ਕੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲੱਗੇ ਜੋ ਕਿ ਬਹੁਤ ਹੌਂਸਲੇ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੈ, ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਖੇਤੀ ਸੰਬੰਧੀ ਰਿਸਰਚ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ ਕਿਉਂਕਿ ਇੱਕ ਪੜ੍ਹਿਆ-ਲਿਖਿਆ ਨੌਜਵਾਨ ਜਦੋਂ ਖੇਤੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਕੁਝ ਨਾ ਕੁਝ ਤਬਦੀਲੀ ਲੈ ਕੇ ਹੀ ਆਵੇਗਾ। ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਨੇ ਉਂਝ ਤਾਂ ਪੜ੍ਹਾਈ ਵਿੱਚ ਬੀ ਏ, ਐੱਮ ਏ, ਐੱਮ ਫਿੱਲ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਹੈ।

ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਜੀ ਜਦੋਂ ਰਿਸਰਚ ਕਰਦੇ ਸਨ ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਫ਼ੂਡ ਪ੍ਰੋਸੈਸਿੰਗ ਅਤੇ ਮਾਰਕੀਟਿੰਗ ਕਰਨ ਦਾ ਖਿਆਲ ਆਇਆ ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਅਮਲੀ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਲੈ ਕੇ ਨਹੀਂ ਆ ਰਹੇ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਕੁੱਲ 30 ਏਕੜ ਜ਼ਮੀਨ ਅਤੇ ਉਹ 2 ਭਰਾ ਹਨ, ਉਸ ਸਮੇਂ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਖੇਤੀ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਿਆ ਸੀ ਉਦੋਂ ਉਹ ਇੱਕ ਏਕੜ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸਪਰੇਅ ਰਹਿਤ ਹੀ ਖੇਤੀ ਕਰਦੇ ਸਨ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸਿਰਫ ਆਪਣੇ ਘਰ ਲਈ ਹੀ ਉਗਾ ਰਹੇ ਸਨ ਪਰ ਕਦੇ ਵੀ ਮਾਰਕੀਟਿੰਗ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ ਨਹੀਂ ਸੀ।

ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਖੇਤੀ ਕਰਦੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ 5 ਸਾਲ ਹੋ ਗਏ ਸਨ ਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਹੁਣ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਰਿਸਰਚ ਨੂੰ ਅਮਲੀ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਲੈ ਕੇ ਆਉਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ 2014 ਵਿੱਚ ਉਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਰਗੈਨਿਕ ਖੇਤੀ ਕਰਨ ਲੱਗ ਗਏ ਸਨ, ਬੇਸ਼ੱਕ ਉਹ ਪਹਿਲਾ ਵੀ ਸਪਰੇਅ ਰਹਿਤ ਖੇਤੀ ਕਰਦੇ ਸਨ ਪਰ ਹੁਣ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਰਗੈਨਿਕ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਹੀ ਖੇਤੀ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ। ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਜੇਕਰ ਆਰਗੈਨਿਕ ਦਾਲਾਂ, ਹਲਦੀ, ਕਣਕ ਅਤੇ ਬਾਸਮਤੀ ਦੀ ਪ੍ਰੋਸੈਸਿੰਗ ਕਰਕੇ ਵੇਚਿਆ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਇਸ ਸੰਬੰਧਿਤ ਦੇਰੀ ਨਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਸਾਰੇ ਉਤਪਾਦ ਤਿਆਰ ਕਰ ਲਏ ਕਿਉਂਕਿ ਅੱਜ ਕੱਲ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਨੇ ਘਰ-ਘਰ ਵਿੱਚ ਰਾਜ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਹਰ ਕੋਈ ਸਾਫ, ਸ਼ੁੱਧ ਅਤੇ ਦੇਸੀ ਖਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਬਚਿਆ ਜਾ ਸਕੇ। ਇਹ ਹੀ ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਧਾਰਨਾ ਸੀ ਪਰ ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਇਨਸਾਨ ਵੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਹਨਾਂ ਸਭ ਉਤਪਾਦਾਂ ਦੀ ਅਹਿਮੀਅਤ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਹੋਵੇ।

ਫਿਰ ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਉਤਪਾਦਾਂ ਦੀ ਮਾਰਕੀਟਿੰਗ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਰਸਤਾ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਬਾਰੇ ਸਭ ਨੂੰ ਪਤਾ ਚੱਲ ਸਕੇ ਜੋ ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡਿਆ ਸੀ ਉੱਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਨੀਲੋਵਾਲੀਆ ਨੈਚੂਰਲ ਫਾਰਮ ਨਾਮ ਤੋਂ ਪੇਜ ਬਣਾਇਆ ਅਤੇ ਉਤਪਾਦ ਦੀਆਂ ਫੋਟੋ ਖਿੱਚ ਕੇ ਪਾਉਣ ਲੱਗ ਗਏ ਤੇ ਬਹੁਤ ਲੋਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜਨ ਲੱਗੇ ਪਰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਵੀ ਪਹਿਲ ਨਾ ਕੀਤੀ। ਇਸ ਸੰਬੰਧੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਅਤੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਜੋ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਹੋਰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਲੋਕ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਸਨ ਜੋ ਕਿ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਚੰਗੇ ਉਤਪਾਦਾਂ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦੇ ਸਨ ਜੋ ਕਿ ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਲਈ ਬਹੁਤ ਬੜੀ ਸਫਲਤਾ ਸੀ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਸਾਰੇ ਜਾਣ-ਪਹਿਚਾਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਪੂਰਾ ਸਾਥ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਕਰਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਇੱਕ-ਇੱਕ ਉਤਪਾਦ ਦੀ ਮਾਰਕੀਟਿੰਗ ਹੋਣ ਲੱਗ ਗਈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਬੇਸ਼ੱਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਾਰਕੀਟਿੰਗ ਦਾ ਕੰਮ ਚਲ ਪਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਉਹ ਪੜ੍ਹਾਈ ਵੀ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਕਾਲਜ ਜਾਂਦੇ ਸਨ ਉੱਥੇ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਦੇ ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਰਗੈਨਿਕ ਉਤਪਾਦਾਂ ਬਾਰੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੱਸਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੇ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਉਤਪਾਦ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਵੀ ਲੈਣ ਲੱਗੇ ਅਤੇ ਮਾਰਕੀਟਿੰਗ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸਾਰ ਹੋਣ ਲੱਗ ਗਿਆ।

ਇਸ ਤੋਂ ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਕਿਉਂ ਨਾ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਮੀਟਿੰਗ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਉਤਪਾਦਾਂ ਬਾਰੇ ਜਾਣੂ ਕਰਵਾਇਆ ਜਾਵੇ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ, ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਅਤੇ ਦੋਸਤਾਂ ਦੁਆਰਾ ਜੋ ਚੰਗੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣਦੇ ਸਨ ਮੀਟਿੰਗ ਬੁਲਾ ਲਈ। ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਉਤਪਾਦਾਂ ਬਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣੂ ਕਰਵਾਇਆ ਤਾਂ ਇੱਕ-ਇੱਕ ਉਤਪਾਦ ਕਰਕੇ ਲੈ ਕੇ ਜਾਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।

ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਰਦੇ ਸਾਲ 2016 ਦੇ ਅਖੀਰ ਤੱਕ ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਪੱਕੇ ਗ੍ਰਾਹਕ ਜੋੜ ਲਏ ਜੋ ਕਿ ਤਕਰੀਬਨ 80 ਦੇ ਕਰੀਬ ਹਨ ਅਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਸਾਮਾਨ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਖੇਤੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਵੀ ਵਾਧਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਇੱਕ ਏਕੜ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਖੇਤੀ ਨੂੰ 3 ਏਕੜ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮਾਰਕੀਟਿੰਗ ਵਿੱਚ ਇੰਨੀ ਜਲਦੀ ਪ੍ਰਸਾਰ ਹੋਇਆ ਕਿ ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਇੱਕ ਉਤਪਾਦ ਖਰੀਦਦੇ ਸਨ ਉੱਥੇ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੋਰ ਉਤਪਾਦ ਦੀ ਵੀ ਵਿਕਰੀ ਹੋਣ ਲੱਗ ਗਈ।

2016 ਵਿੱਚ ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਜੀ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋਏ ਅਤੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ 2018 ਵਿੱਚ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਦੀ ਕਾਸ਼ਤ ਕਰਨੀ ਵੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਜਿਸ ਦੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮੰਗ ਹੈ।

ਸਾਲ 2021 ਤੱਕ ਆਉਂਦੇ-ਆਉਂਦੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ 3 ਏਕੜ ਦੀ ਖੇਤੀ ਨੂੰ 8 ਏਕੜ ਵਿੱਚ ਫੈਲਾ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਘਰ ਵਿੱਚ ਹਰ ਇੱਕ ਵਰਤੋਂ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਵਸਤਾਂ ਉਗਾਉਣ ਲੱਗੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰੋਸੈਸਿੰਗ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਇੱਕ ਟਰਾਲੀ ਵੀ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪੋਸਟਰ ਲਗਾ ਕੇ ਸਜਾਈ ਹੋਈ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਕਿਸਾਨ ਹੱਟ ਵੀ ਖੋਲੀ ਹੋਈ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਸਾਰਾ ਸ਼ੁੱਧ, ਸਾਫ ਅਤੇ ਆਰਗੈਨਿਕ ਸਾਮਾਨ ਰੱਖਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪ੍ਰੋਸੈਸਿੰਗ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਮਸ਼ੀਨਾਂ ਰੱਖੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਉਤਪਾਦ ਦੀ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਪੈਕਿੰਗ ਕਰਕੇ ਨੀਲੋਵਾਲੀਆ ਨੈਚੂਰਲ ਫਾਰਮ ਨਾਮ ਤੋਂ ਵੇਚ ਰਹੇ ਹਨ।

ਜਿਸ ਨਾਲ ਜੋ ਕੰਮ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪਹਿਲਾ ਛੋਟੇ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਸੀ ਉਸ ਦੇ ਚਰਚੇ ਹੁਣ ਪੂਰੇ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਹਨ ਅਤੇ ਪੜ੍ਹੇ-ਲਿਖੇ ਇਸ ਨੌਜਵਾਨ ਨੇ ਸਾਬਿਤ ਕੀਤਾ ਕਿ ਖੇਤੀ ਕੇਵਲ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਮਿੱਟੀ ਨਾਲ ਮਿਲਣਾ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਮਿੱਟੀ ਵਿਚੋਂ ਨਿਕਲ ਕੇ ਲੋਕਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਨਿਖਾਰ ਕੇ ਸਾਹਮਣੇ ਲੈ ਕੇ ਆਉਣਾ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਰੋਜ਼ਗਾਰ ਬਣਾਉਣਾ ਹੀ ਖੇਤੀ ਹੈ।

ਭਵਿੱਖ ਦੀ ਯੋਜਨਾ

ਉਹ ਖੇਤੀ ਵਿੱਚ ਹਰ ਇੱਕ ਚੀਜ਼ ਦਾ ਤਜ਼ੁਰਬਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਮਾਰਕੀਟਿੰਗ ਚੈਨਲ ਬਣਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹ ਆਪਣੇ ਅਤੇ ਨਾਲ ਦੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀ ਸਾਰੀ ਉਪਜ ਆਪ ਮੰਡੀਕਰਨ ਕਰਕੇ ਵੇਚ ਸਕਣ ਅਤੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮਿਹਨਤ ਦਾ ਮੁੱਲ ਮਿਲ ਸਕੇ।

ਸੰਦੇਸ਼