ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ

ਪੂਰੀ ਕਹਾਣੀ ਪੜ੍ਹੋ

ਕਿਵੇਂ ਇੱਕ ਪੜ੍ਹੇ ਲਿਖੇ ਨੌਜਵਾਨ ਨੇ ਸਾਬਿਤ ਕੀਤਾ ਕਿ ਆਰਗੈਨਿਕ ਖੇਤੀ ਕਰਕੇ ਵੀ ਮੁਨਾਫ਼ਾ ਲਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ

ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਵੀ ਕਿਸੇ ਦੁਆਰਾ ਬੋਲੀ ਗਈ ਗੱਲ ਉੱਤੇ ਅਮਲ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਬੇਸ਼ੱਕ ਉਹ ਗੱਲ ਸਾਡੇ ਭਲਾਈ ਲਈ ਹੀ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ ਪਰ ਉਸ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਬਹੁਤ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਜਾ ਕੇ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਕਿਸੇ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਹਾਸੇ ਵਿੱਚ ਹੀ ਬੋਲੀ ਗਈ ਗੱਲ ਉੱਤੇ ਅਮਲ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਖੇਤੀ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਨੂੰ ਬਦਲ ਲੈਣਾ, ਕਿਸੇ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅਤੇ ਕੀ ਪਤਾ ਇੱਕ ਦਿਨ ਉਹ ਉਸਦੀ ਕਾਮਯਾਬੀ ਦਾ ਤਾਜ ਬਣ ਕੇ ਸਿਰ ‘ਤੇ ਸਜ ਜਾਵੇਗਾ।

ਇਸ ਸਟੋਰੀ ਦੇ ਰਾਹੀਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਨ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਰਗੈਨਿਕ ਖੇਤੀ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਨੂੰ ਅਪਣਾ ਕੇ ਅਤੇ ਫ਼ੂਡ ਪ੍ਰੋਸੈਸਿੰਗ ਕਰਕੇ ਮੰਡੀਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਲੈ ਕੇ ਆਏ ਕਿ ਗ੍ਰਾਹਕਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹੋਂ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਉਤਪਾਦਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਸੰਸਾ ਕੀਤੀ ਗਈ, ਜੋ ਕਿ ਉਦੋਂ ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਜੋ ਪਟਿਆਲਾ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਵੱਲੋਂ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਕਾਰੋਬਾਰ ਸੀ ਜੋ ਅੱਜ ਪੂਰੇ ਪੰਜਾਬ, ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ,ਹਰਿਆਣਾ ਅਤੇ ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਫੈਲ ਗਿਆ ਹੈ।

ਅੱਜ ਕੱਲ ਦੀ ਇਸ ਭੱਜਦੌੜ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਬਿਮਾਰ ਹੋਣਾ ਇੱਕ ਆਮ ਜਿਹੀ ਗੱਲ ਹੋ ਗਈ ਹੈ ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਹੀ ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਜੀ ਜਦੋਂ ਛੋਟੇ ਹੁੰਦੇ ਬਿਮਾਰ ਹੋਏ ਜਿਸ ਦਾ ਕਾਰਨ ਅਲਰਜੀ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦਵਾਈ ਲੈਣ ਦੇ ਲਈ ਡਾਕਟਰ ਕੋਲ ਗਏ ਤਾਂ ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਦਵਾਈ ਦੇ ਕੇ ਅੱਗੋਂ ਕਿਹਾ ਕਿ “ਭਾਈ, ਕੀਟਨਾਸ਼ਕਾਂ ਸਪਰੇਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨੂੰ ਘਟਾਓ, ਜੇਕਰ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਰਾਹਤ ਪਾਉਣੀ ਹੈ।” ਇਹ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਦੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਗੱਲ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬੈਠ ਗਈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਪਰੇਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨੀ ਹੀ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤੀ।

ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਬਿਨਾਂ ਸਪਰੇਅ ਤੋਂ ਖੇਤੀ ਕਰਨ ਲੱਗੇ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕਣਕ, ਬਾਸਮਤੀ, ਸਰਸੋਂ ਅਤੇ ਦਾਲਾਂ ਜੋ ਕਿ ਇੱਕ ਏਕੜ ਵਿੱਚ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਜੋ 2014 ਵਿੱਚ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜੈਵਿਕ ਹੋ ਗਈ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖੇਤੀ ਕਰਦੇ ਬਹੁਤ ਸਮਾਂ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਤੇ ਸਾਲ 2014 ਵਿੱਚ ਹੀ ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਦੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਸਵਰਗ ਸਿਧਾਰ ਗਏ ਜਿਸ ਦਾ ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੀ ਦੁੱਖ ਹੋਇਆ ਕਿਉਂਕਿ ਹਰ ਸਮੇਂ ਪਰਛਾਈ ਬਣ ਕੇ ਨਾਲ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਹੱਥ ਸਿਰ ਤੋਂ ਸਦਾ ਦੇ ਲਈ ਉੱਠ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਘਰ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਸੰਭਾਲਣ ਵਾਲੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਸਨ, ਉਸ ਸਮੇਂ ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਆਪਣੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ।

ਜਦੋਂ ਇਹ ਘਟਨਾ ਵਾਪਰੀ ਤਾਂ ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਜੀ ਨੂੰ ਕੋਈ ਖਿਆਲ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਘਰ ਦੀ ਸਾਰੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਸੰਭਾਲਣੀ ਪੈਣੀ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਥੋੜੇ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਘਰ ਵਿੱਚ ਮਾਹੌਲ ਸਹੀ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਪੜ੍ਹਾਈ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਖੇਤੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਆ ਗਏ ਅਤੇ ਘੱਟ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਖੇਤੀ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣ ਕੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲੱਗੇ ਜੋ ਕਿ ਬਹੁਤ ਹੌਂਸਲੇ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੈ, ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਖੇਤੀ ਸੰਬੰਧੀ ਰਿਸਰਚ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ ਕਿਉਂਕਿ ਇੱਕ ਪੜ੍ਹਿਆ-ਲਿਖਿਆ ਨੌਜਵਾਨ ਜਦੋਂ ਖੇਤੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਕੁਝ ਨਾ ਕੁਝ ਤਬਦੀਲੀ ਲੈ ਕੇ ਹੀ ਆਵੇਗਾ। ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਨੇ ਉਂਝ ਤਾਂ ਪੜ੍ਹਾਈ ਵਿੱਚ ਬੀ ਏ, ਐੱਮ ਏ, ਐੱਮ ਫਿੱਲ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਹੈ।

ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਜੀ ਜਦੋਂ ਰਿਸਰਚ ਕਰਦੇ ਸਨ ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਫ਼ੂਡ ਪ੍ਰੋਸੈਸਿੰਗ ਅਤੇ ਮਾਰਕੀਟਿੰਗ ਕਰਨ ਦਾ ਖਿਆਲ ਆਇਆ ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਅਮਲੀ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਲੈ ਕੇ ਨਹੀਂ ਆ ਰਹੇ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਕੁੱਲ 30 ਏਕੜ ਜ਼ਮੀਨ ਅਤੇ ਉਹ 2 ਭਰਾ ਹਨ, ਉਸ ਸਮੇਂ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਖੇਤੀ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਿਆ ਸੀ ਉਦੋਂ ਉਹ ਇੱਕ ਏਕੜ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸਪਰੇਅ ਰਹਿਤ ਹੀ ਖੇਤੀ ਕਰਦੇ ਸਨ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸਿਰਫ ਆਪਣੇ ਘਰ ਲਈ ਹੀ ਉਗਾ ਰਹੇ ਸਨ ਪਰ ਕਦੇ ਵੀ ਮਾਰਕੀਟਿੰਗ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ ਨਹੀਂ ਸੀ।

ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਖੇਤੀ ਕਰਦੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ 5 ਸਾਲ ਹੋ ਗਏ ਸਨ ਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਹੁਣ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਰਿਸਰਚ ਨੂੰ ਅਮਲੀ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਲੈ ਕੇ ਆਉਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ 2014 ਵਿੱਚ ਉਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਰਗੈਨਿਕ ਖੇਤੀ ਕਰਨ ਲੱਗ ਗਏ ਸਨ, ਬੇਸ਼ੱਕ ਉਹ ਪਹਿਲਾ ਵੀ ਸਪਰੇਅ ਰਹਿਤ ਖੇਤੀ ਕਰਦੇ ਸਨ ਪਰ ਹੁਣ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਰਗੈਨਿਕ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਹੀ ਖੇਤੀ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ। ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਜੇਕਰ ਆਰਗੈਨਿਕ ਦਾਲਾਂ, ਹਲਦੀ, ਕਣਕ ਅਤੇ ਬਾਸਮਤੀ ਦੀ ਪ੍ਰੋਸੈਸਿੰਗ ਕਰਕੇ ਵੇਚਿਆ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਇਸ ਸੰਬੰਧਿਤ ਦੇਰੀ ਨਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਸਾਰੇ ਉਤਪਾਦ ਤਿਆਰ ਕਰ ਲਏ ਕਿਉਂਕਿ ਅੱਜ ਕੱਲ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਨੇ ਘਰ-ਘਰ ਵਿੱਚ ਰਾਜ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਹਰ ਕੋਈ ਸਾਫ, ਸ਼ੁੱਧ ਅਤੇ ਦੇਸੀ ਖਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਬਚਿਆ ਜਾ ਸਕੇ। ਇਹ ਹੀ ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਧਾਰਨਾ ਸੀ ਪਰ ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਇਨਸਾਨ ਵੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਹਨਾਂ ਸਭ ਉਤਪਾਦਾਂ ਦੀ ਅਹਿਮੀਅਤ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਹੋਵੇ।

ਫਿਰ ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਉਤਪਾਦਾਂ ਦੀ ਮਾਰਕੀਟਿੰਗ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਰਸਤਾ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਬਾਰੇ ਸਭ ਨੂੰ ਪਤਾ ਚੱਲ ਸਕੇ ਜੋ ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡਿਆ ਸੀ ਉੱਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਨੀਲੋਵਾਲੀਆ ਨੈਚੂਰਲ ਫਾਰਮ ਨਾਮ ਤੋਂ ਪੇਜ ਬਣਾਇਆ ਅਤੇ ਉਤਪਾਦ ਦੀਆਂ ਫੋਟੋ ਖਿੱਚ ਕੇ ਪਾਉਣ ਲੱਗ ਗਏ ਤੇ ਬਹੁਤ ਲੋਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜਨ ਲੱਗੇ ਪਰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਵੀ ਪਹਿਲ ਨਾ ਕੀਤੀ। ਇਸ ਸੰਬੰਧੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਅਤੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਜੋ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਹੋਰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਲੋਕ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਸਨ ਜੋ ਕਿ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਚੰਗੇ ਉਤਪਾਦਾਂ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦੇ ਸਨ ਜੋ ਕਿ ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਲਈ ਬਹੁਤ ਬੜੀ ਸਫਲਤਾ ਸੀ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਸਾਰੇ ਜਾਣ-ਪਹਿਚਾਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਪੂਰਾ ਸਾਥ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਕਰਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਇੱਕ-ਇੱਕ ਉਤਪਾਦ ਦੀ ਮਾਰਕੀਟਿੰਗ ਹੋਣ ਲੱਗ ਗਈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਬੇਸ਼ੱਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਾਰਕੀਟਿੰਗ ਦਾ ਕੰਮ ਚਲ ਪਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਉਹ ਪੜ੍ਹਾਈ ਵੀ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਕਾਲਜ ਜਾਂਦੇ ਸਨ ਉੱਥੇ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਦੇ ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਰਗੈਨਿਕ ਉਤਪਾਦਾਂ ਬਾਰੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੱਸਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੇ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਉਤਪਾਦ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਵੀ ਲੈਣ ਲੱਗੇ ਅਤੇ ਮਾਰਕੀਟਿੰਗ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸਾਰ ਹੋਣ ਲੱਗ ਗਿਆ।

ਇਸ ਤੋਂ ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਕਿਉਂ ਨਾ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਮੀਟਿੰਗ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਉਤਪਾਦਾਂ ਬਾਰੇ ਜਾਣੂ ਕਰਵਾਇਆ ਜਾਵੇ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ, ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਅਤੇ ਦੋਸਤਾਂ ਦੁਆਰਾ ਜੋ ਚੰਗੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣਦੇ ਸਨ ਮੀਟਿੰਗ ਬੁਲਾ ਲਈ। ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਉਤਪਾਦਾਂ ਬਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣੂ ਕਰਵਾਇਆ ਤਾਂ ਇੱਕ-ਇੱਕ ਉਤਪਾਦ ਕਰਕੇ ਲੈ ਕੇ ਜਾਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।

ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਰਦੇ ਸਾਲ 2016 ਦੇ ਅਖੀਰ ਤੱਕ ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਪੱਕੇ ਗ੍ਰਾਹਕ ਜੋੜ ਲਏ ਜੋ ਕਿ ਤਕਰੀਬਨ 80 ਦੇ ਕਰੀਬ ਹਨ ਅਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਸਾਮਾਨ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਖੇਤੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਵੀ ਵਾਧਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਇੱਕ ਏਕੜ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਖੇਤੀ ਨੂੰ 3 ਏਕੜ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮਾਰਕੀਟਿੰਗ ਵਿੱਚ ਇੰਨੀ ਜਲਦੀ ਪ੍ਰਸਾਰ ਹੋਇਆ ਕਿ ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਇੱਕ ਉਤਪਾਦ ਖਰੀਦਦੇ ਸਨ ਉੱਥੇ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੋਰ ਉਤਪਾਦ ਦੀ ਵੀ ਵਿਕਰੀ ਹੋਣ ਲੱਗ ਗਈ।

2016 ਵਿੱਚ ਮਾਲਵਿੰਦਰ ਜੀ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋਏ ਅਤੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ 2018 ਵਿੱਚ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਦੀ ਕਾਸ਼ਤ ਕਰਨੀ ਵੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਜਿਸ ਦੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮੰਗ ਹੈ।

ਸਾਲ 2021 ਤੱਕ ਆਉਂਦੇ-ਆਉਂਦੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ 3 ਏਕੜ ਦੀ ਖੇਤੀ ਨੂੰ 8 ਏਕੜ ਵਿੱਚ ਫੈਲਾ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਘਰ ਵਿੱਚ ਹਰ ਇੱਕ ਵਰਤੋਂ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਵਸਤਾਂ ਉਗਾਉਣ ਲੱਗੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰੋਸੈਸਿੰਗ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਇੱਕ ਟਰਾਲੀ ਵੀ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪੋਸਟਰ ਲਗਾ ਕੇ ਸਜਾਈ ਹੋਈ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਕਿਸਾਨ ਹੱਟ ਵੀ ਖੋਲੀ ਹੋਈ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਸਾਰਾ ਸ਼ੁੱਧ, ਸਾਫ ਅਤੇ ਆਰਗੈਨਿਕ ਸਾਮਾਨ ਰੱਖਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪ੍ਰੋਸੈਸਿੰਗ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਮਸ਼ੀਨਾਂ ਰੱਖੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਉਤਪਾਦ ਦੀ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਪੈਕਿੰਗ ਕਰਕੇ ਨੀਲੋਵਾਲੀਆ ਨੈਚੂਰਲ ਫਾਰਮ ਨਾਮ ਤੋਂ ਵੇਚ ਰਹੇ ਹਨ।

ਜਿਸ ਨਾਲ ਜੋ ਕੰਮ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪਹਿਲਾ ਛੋਟੇ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਸੀ ਉਸ ਦੇ ਚਰਚੇ ਹੁਣ ਪੂਰੇ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਹਨ ਅਤੇ ਪੜ੍ਹੇ-ਲਿਖੇ ਇਸ ਨੌਜਵਾਨ ਨੇ ਸਾਬਿਤ ਕੀਤਾ ਕਿ ਖੇਤੀ ਕੇਵਲ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਮਿੱਟੀ ਨਾਲ ਮਿਲਣਾ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਮਿੱਟੀ ਵਿਚੋਂ ਨਿਕਲ ਕੇ ਲੋਕਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਨਿਖਾਰ ਕੇ ਸਾਹਮਣੇ ਲੈ ਕੇ ਆਉਣਾ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਰੋਜ਼ਗਾਰ ਬਣਾਉਣਾ ਹੀ ਖੇਤੀ ਹੈ।

ਭਵਿੱਖ ਦੀ ਯੋਜਨਾ

ਉਹ ਖੇਤੀ ਵਿੱਚ ਹਰ ਇੱਕ ਚੀਜ਼ ਦਾ ਤਜ਼ੁਰਬਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਮਾਰਕੀਟਿੰਗ ਚੈਨਲ ਬਣਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹ ਆਪਣੇ ਅਤੇ ਨਾਲ ਦੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀ ਸਾਰੀ ਉਪਜ ਆਪ ਮੰਡੀਕਰਨ ਕਰਕੇ ਵੇਚ ਸਕਣ ਅਤੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮਿਹਨਤ ਦਾ ਮੁੱਲ ਮਿਲ ਸਕੇ।

ਸੰਦੇਸ਼

ਖੇਤੀ ਬੇਸ਼ੱਕ ਕਰੋ ਪਰ ਉਹ ਕਰੋ ਜਿਸ ਨਾਲ ਕਿਸੇ ਦੀ ਸਿਹਤ ਨਾਲ ਖਿਲਵਾੜ ਨਾ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਆਰਗੈਨਿਕ ਖੇਤੀ ਨੂੰ ਹੀ ਪਹਿਲ ਦੇਵੇ ਜੇਕਰ ਹੱਸਦੀ-ਵੱਸਦੀ ਇਸ ਦੁਨੀਆ ਨੂੰ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਰਹੋ ਕੀ ਆਪਣੀ ਫ਼ਸਲ ਖੁਦ ਮੰਡੀਕਰਨ ਕਰਕੇ ਵੇਚ ਸਕਣ।

ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਗੁਪਤਾ

ਪੂਰੀ ਕਹਾਣੀ ਪੜ੍ਹੋ

ਇੱਕ ਹੋਣਹਾਰ ਧੀ… ਜੋ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਮਿਹਨਤ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ

ਅੱਜ-ਕੱਲ੍ਹ ਦੇ ਜ਼ਮਾਨੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਜਿੱਥੇ ਬੱਚੇ ਮਾਂ-ਬਾਪ ਨੂੰ ਬੋਝ ਸਮਝਦੇ ਹਨ, ਉੱਥੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਗੁਪਤਾ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਦੇਖੇ ਹੋਏ ਸੁਪਨੇ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਦਿਨ ਰਾਤ ਮਿਹਨਤ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ।

ਐਮ ਬੀ ਏ ਫਾਇਨਾਂਸ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਰ ਚੁੱਕੀ ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਦਾ ਬਚਪਨ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਨੰਗਲ ਇਲਾਕੇ ਵਿੱਚ ਬੀਤਿਆ। ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਦੇ ਪਿਤਾ ਬਦਰੀਦਾਸ ਬੰਸਲ ਬਿਜਲੀ ਵਿਭਾਗ, ਭਾਖੜਾ ਡੈਮ ਵਿੱਚ ਨਿਯੁਕਤ ਸਨ, ਜੋ ਕਿ ਨੌਕਰੀ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਖੇਤੀ ਦੇ ਸ਼ੌਂਕ ਨੂੰ ਵੀ ਪੂਰਾ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ। ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਕੋਲ ਘਰ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਜ਼ਮੀਨ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਦੀ ਖੇਤੀ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਬਾਰ੍ਹਾਂ ਸਾਲ ਨੰਗਲ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦਾ ਤਬਾਦਲਾ ਪਟਿਆਲੇ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਸਾਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਪਟਿਆਲੇ ਆ ਕੇ ਰਹਿਣ ਲੱਗ ਗਿਆ। ਇੱਥੇ ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਕਾਫੀ ਜ਼ਮੀਨ ਖਾਲੀ ਸੀ ਜਿਸ ‘ਤੇ ਉਹ ਖੇਤੀ ਕਰਨ ਲੱਗ ਗਏ। ਇਸਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣਾ ਘਰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਸੰਗਰੂਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਲਾਟ ਖਰੀਦ ਲਿਆ।

ਬਦਰੀਦਾਸ ਜੀ ਬਿਜਲੀ ਵਿਭਾਗ ਵਿੱਚੋਂ ਬਤੌਰ ਚੀਫ਼ ਇੰਜੀਨਿਅਰ ਰਿਟਾਇਰ ਹੋਏ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਦੇ ਮਾਤਾ ਜੀ (ਵੀਨਾ ਬੰਸਲ) ਕੈਂਸਰ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ਨਾਲ ਲੜਦੇ-ਲੜਦੇ ਉਹ ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਅਲਵਿਦਾ ਕਹਿ ਗਏ।

ਵੀਨਾ ਬੰਸਲ ਜੀ ਦੇ ਦੇਹਾਂਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਸ ਸਦਮੇ ਤੋਂ ਉੱਭਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਦੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਨੇ ਆਪਣਾ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਧਿਆਨ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ‘ਤੇ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਸੰਗਰੂਰ ਵਿੱਚ ਘਰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਜੋ ਪਲਾਟ ਖਰੀਦਿਆ ਸੀ, ਉਸਦੇ ਆਸ-ਪਾਸ ਕੋਈ ਘਰ ਨਹੀਂ ਅਤੇ ਬਾਜ਼ਾਰ ਵੀ ਕਾਫੀ ਦੂਰ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਉਸ ਜਗ੍ਹਾ ਦੀ ਸਫ਼ਾਈ ਕਰਵਾ ਕੇ ਉੱਥੇ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਦੀ ਖੇਤੀ ਕਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। 10 ਸਾਲ ਤੱਕ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਕਾਫੀ ਤਜ਼ਰਬਾ ਹਾਸਿਲ ਕੀਤਾ। ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਲੈ ਕੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਪਰ ਹੁਣ ਬਦਰੀਦਾਸ ਜੀ ਖੇਤੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਿੱਤੇ ਦੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਅਪਨਾਉਣ ਦਾ ਮਨ ਬਣਾ ਲਿਆ।

ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸਿਹਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ਤਾਂ ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਦਾ ਮਨ ਬਣਾ ਲਿਆ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਦਾ ਖੇਤੀ ਵਿੱਚ ਰੁਝਾਨ ਹੋਰ ਵੱਧ ਗਿਆ।

ਪਹਿਲਾਂ ਉਹ ਪੰਜਾਬ ਐਗਰੋ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਪਰ ਪਿਤਾ ਦੀ ਸਿਹਤ ਖਰਾਬ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਕੰਮ ਥੋੜ੍ਹਾ ਘੱਟ ਗਿਆ। ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਨੂੰ ਮਲਾਲ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਪੰਜਾਬ ਐਗਰੋ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਕੰਮ ਚੰਗਾ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਸਾਮਾਨ ਵੀ ਵਿੱਕ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 4-5 ਕਿਸਾਨਾਂ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਸੰਗਰੂਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਦੁਕਾਨ ਖੋਲ੍ਹੀ ਗਈ, ਪਰ ਕੁੱਝ ਕਮੀਆਂ ਕਰਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦੁਕਾਨ ਬੰਦ ਕਰਨੀ ਪਈ।

ਹੁਣ ਉਹਨਾਂ ਦਾ 4 ਏਕੜ ਦਾ ਫਾਰਮ ਸੰਗਰੂਰ ਵਿੱਚ ਹੈ, ਪਰ ਫਾਰਮ ਦੀ ਜ਼ਮੀਨ ਠੇਕੇ ‘ਤੇ ਲਈ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਹ ਹਾਲੇ ਤੱਕ ਫਾਰਮ ਦਾ ਰਜਿਸਟ੍ਰੇਸ਼ਨ ਨਹੀਂ ਕਰਵਾ ਸਕੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਜਿਹਨਾਂ ਦੀ ਉਹ ਜ਼ਮੀਨ ਹੈ ਉਹ ਇਸ ਸਭ ਲਈ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ ਹਨ।

ਪਹਿਲਾਂ-ਪਹਿਲ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰਕੀਟਿੰਗ ਵਿੱਚ ਦਿੱਕਤ ਆਈ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਸਦਕਾ ਇਸਦਾ ਹੱਲ ਵੀ ਹੋ ਗਿਆ। ਹੁਣ ਉਹ ਆਪਣਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਮਾਂ ਖੇਤੀ ਨੂੰ ਦੇਣ ਲੱਗੇ ਹਨ। ਉਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜੈਵਿਕ ਖੇਤੀ ਕਰਦੇ ਹਨ।

ਟ੍ਰੇਨਿੰਗ:

ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ਐਗਰੀਕਲਚਰ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਲੁਧਿਆਣਾ ਤੋਂ ਬਿਸਕੁਟ ਅਤੇ ਸਕੁਐਸ਼ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਟ੍ਰੇਨਿੰਗ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਮਧੂ-ਮੱਖੀ ਪਾਲਣ ਦੀ ਟ੍ਰੇਨਿੰਗ ਵੀ ਲਈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਕੁੱਝ ਸਿੱਖਣ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ।

ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਦੇ ਪਤੀ ਕੁਲਦੀਪ ਗੁਪਤਾ, ਜੋ ਇੱਕ ਆਰਕੀਟੈਕਟ ਹਨ, ਦੇ ਕਾਫੀ ਸਾਰੇ ਦੋਸਤ ਅਤੇ ਜਾਣ-ਪਹਿਚਾਣ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਦੁਆਰਾ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਉਤਪਾਦ ਹੀ ਖਰੀਦਦੇ ਹਨ।

“ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਸੋਚਣਾ ਹੈ ਕਿ ਆੱਰਗੈਨਿਕ ਉਤਪਾਦਾਂ ਦੀ ਕੀਮਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਪਰ ਕੀਮਤ ਦਾ ਕੋਈ ਜ਼ਿਆਦਾ ਫਰਕ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ। ਕੀਟਨਾਸ਼ਕਾਂ ਨਾਲ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਉਤਪਾਦ ਖਾ ਕੇ ਸਿਹਤ ਖ਼ਰਾਬ ਕਰਨ ਤੋਂ ਚੰਗਾ ਹੈ ਕਿ ਆੱਰਗੈਨਿਕ ਉਤਪਾਦਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਸਿਹਤ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕੇ ਕੁੱਝ ਨਹੀਂ ਹੈ” – ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਗੁਪਤਾ
ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਦੁਆਰਾ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਕੁੱਝ ਉਤਪਾਦ:
  • ਬਿਸਕੁਟ (ਬਿਨਾਂ ਅਮੋਨੀਆ)
  • ਅਚਾਰ
  • ਵੜੀਆਂ
  • ਕਾਲੇ ਛੋਲੇ
  • ਚਿੱਟੇ ਛੋਲੇ
  • ਸਾਬੁਤ ਮਸਰ
  • ਹਲਦੀ
  • ਅਲਸੀ ਦੇ ਬੀਜ
  • ਸੌਂਫ਼
  • ਕਲੌਂਜੀ
  • ਸਰ੍ਹੋਂ
  • ਲਸਣ
  • ਪਿਆਜ਼
  • ਆਲੂ
  • ਮੂੰਗੀ
  • ਜਵਾਰ
  • ਬਾਜਰਾ
  • ਤਿਲ
  • ਮੱਕੀ ਦੇਸੀ
  • ਸਾਰੀਆਂ ਸਬਜ਼ੀਆਂ
ਦਰੱਖ਼ਤ
  • ਬ੍ਰਹਮੀ
  • ਸਟੀਵੀਆ
  • ਹਰੜ
  • ਅੰਬ
  • ਅਮਰੂਦ
  • ਕਰੈਨਬੇਰੀ
  • ਪੁਦੀਨਾ
  • ਤੁਲਸੀ
  • ਨਿੰਬੂ
  • ਬੇਲ
  • ਨਿੰਮ
  • ਖਸ
  • ਸ਼ਹਿਤੂਤ
  • ਆਂਵਲਾ
  • ਅਸ਼ੋਕਾ
  • ਮੋਰਿੰਗਾ

ਇਹ ਸਭ ਉਤਪਾਦ ਬਣਾਉਣ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਮਧੂ-ਮੱਖੀ ਪਾਲਣ ਅਤੇ ਪੋਲਟਰੀ ਦਾ ਕੰਮ ਵੀ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਦੇ ਪਤੀ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਸਾਥ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।

“ਅਸੀਂ ਮੋਨੋ-ਕਰਾਪਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ, ਇਕੱਲੇ ਚੌਲ ਅਤੇ ਕਣਕ ਨਹੀਂ ਬੀਜਦੇ, ਅਸੀਂ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਜਵਾਰ, ਬਾਜਰਾ, ਮੱਕੀ ਅਲੱਗ-ਅਲੱਗ ਫ਼ਸਲਾਂ ਬੀਜਦੇ ਹਾਂ। – ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਗੁਪਤਾ
ਉਪਲੱਬਧੀਆਂ:
  • ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ 2 ਵਾਰ ਵੂਮੈਨ ਆਫ਼ ਇੰਡੀਆ ਆਰਗੈਨਿਕ ਫੈਸਟੀਵਲ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈ ਚੁੱਕੇ ਹਨ।
  • ਛੋਟੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਬਿਸਕੁਟ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਟ੍ਰੇਨਿੰਗ ਦਿੱਤੀ।
  • ਜਲੰਧਰ ਰੇਡੀਓ ਸਟੇਸ਼ਨ AIR ਵਿੱਚ ਵੀ ਹਿੱਸਾ ਲੈ ਚੁੱਕੇ ਹਨ।
ਭਵਿੱਖ ਦੀ ਯੋਜਨਾ:

ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਸਾਮਾਨ ਲੈ ਕੇ ਵੇਚਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਸਾਮਾਨ ਲੈ ਸਕਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਜੋ ਪ੍ਰਿਅੰਕਾ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਧਿਆਨ ਕੁਆਲਿਟੀ ਵਧਾਉਣ ਵੱਲ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕਰ ਸਕਣ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਪੂਰਾ ਕਰ ਸਕਣ।

ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਸੰਦੇਸ਼ :
“ਮਿਹਨਤ ਤਾਂ ਹਰ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਕਰਨੀ ਹੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ। ਮਿਹਨਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤਿਆਰ ਖੜ੍ਹੀ ਹੋਈ ਫ਼ਸਲ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਅਤੇ ਗ੍ਰਾਹਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਤਾਰੀਫ਼ ਨੂੰ ਸੁਣ ਕੇ ਜੋ ਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ, ਉਹ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ ਬਿਆਨ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ।”

ਰਿਸ਼ਭ ਸਿੰਗਲਾ

ਪੂਰੀ ਕਹਾਣੀ ਪੜ੍ਹੋ

ਹਰਿਆਣਾ ਦਾ 23 ਸਾਲਾਂ ਨੌਜਵਾਨ ਬਣ ਰਿਹਾ ਹੈ ਦੂਜੇ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਲਈ ਮਿਸਾਲ

ਬੇਰੁਜ਼ਗਾਰੀ ਦੇ ਇਸ ਦੌਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਜਿੱਥੇ ਸਾਡੀ ਨੌਜਵਾਨ ਪੀੜ੍ਹੀ ਨਸ਼ਿਆਂ ਵੱਲ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ ਜਾਂ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਵੱਸਣ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਰਹੀ ਹੈ, ਉੱਥੇ ਹੀ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਹਰਿਆਣਾ ਦਾ 23 ਸਾਲਾਂ ਨੌਜਵਾਨ ਕੁੱਝ ਨਵੇਕਲਾ ਕਰਕੇ ਬਾਕੀ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਣਾਸਰੋਤ ਬਣ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਜੀ ਹਾਂ, ਹਰਿਆਣਾ ਦੇ ਰਿਸ਼ਭ ਸਿੰਗਲਾ, ਜੋ ਕਿ ਆਪਣੀ BBA ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਪੂਰੀ ਕਰ ਚੁੱਕੇ ਹਨ, ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਕੁੱਝ ਅਲੱਗ ਕਰਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ਰੱਖਦੇ ਸਨ। ਅੱਜ-ਕੱਲ੍ਹ ਬੱਚੇ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਬਜ਼ੁਰਗ ਸਾਰੇ ਹੀ ਚਾਕਲੇਟ ਖਾਣ ਦੇ ਸ਼ੌਕੀਨ ਹਨ। ਇਸ ਲਈ ਰਿਸ਼ਭ ਚਾਕਲੇਟ ਬਣਾਉਣ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣ ਲੱਗੇ। ਰਿਸ਼ਭ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਹੀ ਪਤਾ ਚੱਲਿਆ ਕਿ ਕੋਕੋ ਪਲਾਂਟਸ ਦੀ ਆਰਗੈਨਿਕ ਖੇਤੀ ਕਰਨਾਟਕ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਕੋਈ ਜ਼ਿਆਦਾ ਜਾਣਕਾਰੀ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਰਿਸ਼ਭ ਦੇ ਪਿਤਾ ਧੂਫ਼-ਅਗਰਬੱਤੀ ਦੀ ਟਰੇਡਿੰਗ ਦਾ ਕਾਰੋਬਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਲਈ ਕੋਕੋ ਪਲਾਂਟਸ ਬਾਰੇ ਵਧੇਰੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਹਾਸਿਲ ਕਰਨ ਲਈ ਉਹ COORG (ਕਰਨਾਟਕ) ਗਏ। ਪੂਰੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਹਾਸਿਲ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਚਾਕਲੇਟ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਦਾ ਮਨ ਬਣਾਇਆ।

ਫਰਵਰੀ 2018 ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਕਰਨਾਟਕ ਦੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਤੋਂ ਆਰਗੈਨਿਕ ਕੋਕੋ ਬੀਨਸ ਲੈ ਕੇ ਰਿਸ਼ਭ ਨੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਮਿਕਸਰ ਗਰਾਈਂਡਰ ਨਾਲ ਕੋਕੋ ਬੀਨਸ ਪੀਸ ਕੇ ਚਾਕਲੇਟ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ। ਭਾਵੇਂ ਪਹਿਲਾਂ-ਪਹਿਲ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਦਿੱਕਤ ਆਈ ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਹੋਂਸਲਾ ਨਹੀਂ ਛੱਡਿਆ। ਰਿਸ਼ਭ ਨੇ ਹੋਰ ਕਈ ਕਿਸਮਾਂ ਦੀਆ ਚਾਕਲੇਟ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀਆਂ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਸਫ਼ਲਤਾ ਵੀ ਮਿਲੀ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਘਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਚਾਕਲੇਟ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਦਾ ਸਿਲਸਿਲਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ। ਪਹਿਲਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰਿਕ ਮੈਂਬਰ ਹੀ ਇਸ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਪਰ ਕੰਮ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਉਹਨਾਂ ਨੇ 8 ਹੋਰ ਘਰੇਲੂ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਿਲ ਕਰ ਲਿਆ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਰੁਜ਼ਗਾਰ ਮੁਹੱਈਆ ਕਰਵਾਇਆ।

“ਮੇਰੇ ਮੁਤਾਬਿਕ ਭਾਵੇਂ ਇਸ ਕਾਰੋਬਾਰ ਵਿੱਚ ਮੁਨਾਫ਼ਾ ਘੱਟ ਹੋਵੇ ਪਰ ਚਾਕਲੇਟ ਦੀ ਗੁਣਵੱਤਾ ਵਧੀਆ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਅੱਜ-ਕੱਲ੍ਹ ਦੇ ਦੌਰ ਵਿੱਚ ਮਿਲਾਵਟੀ ਚੀਜ਼ਾਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵਿਕਦੀਆਂ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸਿਹਤ ਲਈ ਹਾਨੀਕਾਰਕ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ।” – ਰਿਸ਼ਭ ਸਿੰਗਲਾ

ਆਪਣੀ ਸੋਚ ਦੇ ਸਦਕਾ ਰਿਸ਼ਭ ਸਿਰਫ਼ ਆਰਗੈਨਿਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਤਿਆਰ ਕੋਕੋ ਬੀਨਸ ਹੀ ਖਰੀਦਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਚਾਕਲੇਟ ਤਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਹੁਣ ਰਿਸ਼ਭ ਬੰਗਾਲ ਵਿੱਚ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਆਰਗੈਨਿਕ ਕੋਕੋ ਬੀਨਸ ਚਾਕਲੇਟ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਲਈ ਖਰੀਦਦੇ ਹਨ।

ਕੋਕੋ ਬੀਨਸ ਬਾਰੇ ਪੂਰੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਹਾਸਿਲ ਕਰਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਚਾਕਲੇਟ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰਿਸ਼ਭ ਹੁਣ ਚਾਕਲੇਟ ਦੀ ਪੈਕਿੰਗ ਵੀ ਖੁਦ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਰਿਸ਼ਭ ਚਾਕਲੇਟ ਦੀ ਪੈਕਿੰਗ ਇੰਨੇ ਆਕਰਸ਼ਕ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਚਾਕਲੇਟ ਦੀ ਪੈਕਿੰਗ ਦੇਖ ਕੇ ਹੀ ਉਸਦੀ ਗੁਣਵੱਤਾ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਚਾਕਲੇਟ ਦੀ ਪੈਕਿੰਗ ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਜੋ ਵੀ ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਖਦਾ ਹੈ ਚਾਕਲੇਟ ਖਾਣ ਤੋਂ ਬਗੈਰ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਸਕਦਾ।

ਨੌਜਵਾਨ ਹੋਣ ਦੇ ਕਾਰਨ ਰਿਸ਼ਭ ਸਾਰਿਆਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡਿਆ ਦੀ ਮਹੱਤਤਾ ਨੂੰ ਭਲੀ-ਭਾਂਤੀ ਸਮਝਦੇ ਹਨ। ਸੋ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡਿਆ ਦਾ ਸਾਰਥਕ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਆਪਣੇ ਬ੍ਰਾਂਡ “ਸ਼ਿਆਮ ਜੀ ਚਾਕਲੇਟ” ਦੀ ਮਾਰਕੀਟਿੰਗ ਆਨਲਾਈਨ ਕਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ। ਇਸ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਕਾਰੋਬਾਰ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਵੀ ਦਿਸ਼ਾ ਮਿਲੀ।

“ਜੋ ਕੰਮ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਜ਼ਿਆਦਾ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਤੇ ਸਫ਼ਾਈ ਨਾਲ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਕੰਮ ਮਸ਼ੀਨਾਂ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ। ਪਰ ਮਸ਼ੀਨਾਂ ਕਾਫੀ ਹੱਦ ਤੱਕ ਕੰਮ ਨੂੰ ਸੁਖਾਲਾ ਕਰ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ।” – ਰਿਸ਼ਭ ਸਿੰਗਲਾ

ਸ਼ਿਆਮ ਜੀ ਚਾਕਲੇਟ ਦੁਆਰਾ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਉਤਪਾਦ:

  • 85% ਆਰਗੈਨਿਕ ਡਾਰਕ ਚਾਕਲੇਟ ਬਾਰ
  • 75% ਆਰਗੈਨਿਕ ਡਾਰਕ ਚਾਕਲੇਟ ਬਾਰ
  • 55% ਆਰਗੈਨਿਕ ਡਾਰਕ ਚਾਕਲੇਟ ਬਾਰ
  • 19% ਆਰਗੈਨਿਕ ਡਾਰਕ ਚਾਕਲੇਟ ਬਾਰ ਇਨ ਡਿਫਰੇਂਟ ਫਲੈਵਰਸ
  • ਸੀ ਸਾਲਟ ਆਰਗੈਨਿਕ ਚਾਕਲੇਟ ਬਾਰ

ਖੋਜ

  • ਮਾਈਂਡ ਬੂਸਟਰ ਚਾਕਲੇਟ ਬਾਰ
  • ਜੈਗਰੀ ਚਾਕਲੇਟ ਬਾਰ
  • ਚਿਆ ਸੀਡਜ਼ ਚਾਕਲੇਟ ਬਾਰ
  • ਫਾਈਬਰ ਬੂਸਟਰ ਚਾਕਲੇਟ ਬਾਰ
  • ਬਲੈਕ ਪੈਪਰ ਚਾਕਲੇਟ ਬਾਰ
  • ਫਲੇਕਸ ਸੀਡਜ਼ ਚਾਕਲੇਟ ਬਾਰ

ਫੈਸਟੀਵਲ ਆਈਟਮ

  • ਫੈਸਟਿਵ ਸੇਲੀਬ੍ਰੇਸ਼ਨ ਐਸੋਰਟਿਡ 15 ਪੀਸ ਚਾਕਲੇਟ ਬਾਕਸ

ਭਵਿੱਖ ਦੀ ਯੋਜਨਾ:

ਰਿਸ਼ਭ ਹੁਣ ਵੀ ਘਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਚਾਕਲੇਟ ਤਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਉਹ ਆਪਣੀ ਚਾਕਲੇਟ ਦੀ ਫੈਕਟਰੀ ਲਗਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਪ੍ਰੋਸੈਸਸਿੰਗ ਲਈ ਨਵੀਆਂ ਮਸ਼ੀਨਾਂ ਅਤੇ ਤਕਨੀਕ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰਨਗੇ।

ਭਾਵੇਂ ਰਿਸ਼ਭ ਨੂੰ ਇਸ ਕੰਮ ਨੂੰ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਿਆਂ ਹਾਲੇ ਇੱਕ ਸਾਲ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੀ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਪਰ ਉਹ ਅੱਗੇ ਵੀ ਇਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਆਪਣਾ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਚਾਕਲੇਟ ਦੀ ਗੁਣਵੱਤਾ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵਧਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ।

ਸੰਦੇਸ਼
“ਰਿਸ਼ਭ ਸਿੰਗਲਾ ਆਰਗੈਨਿਕ ਉਤਪਾਦ ਤਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਦੂਜੇ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਇਹ ਸੰਦੇਸ਼ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਆਰਗੈਨਿਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਉਤਪਾਦਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਅਤੇ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹਿਣ, ਕਿਉਂਕਿ “ਸਿਹਤ ਸਭ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ।”